120 سال زنده باشي!
آیا میدانید گاهی که به هم میرسیم یا روز تولد میگوییم 120 سال زنده باشی یعنی چه؟ و از کجا آمده؟ یا چرا نمیگوییم 150 سال یا 100 سال...
در ایران قدیم سال کبیسه را به این صورت محاسبه میکردند که به جای اینکه هر 4سال یک روز اضافه کنند و آن را سال کبیسه بنامند، هر 120 سال یک ماه را جشن میگرفتند و در کل ایران جشن برپا بود. برای اینکه بعضی ها ممکن بود یک بار این جشن را ببینند و (بعضی ها هم این جشن را نمیدیدند) به همین دلیل دیدن این جشن را به عنوان بزرگترین ارزو برای یکدیگر خواستار بودند و هر کس برای طرف مقابل آرزو میکرد تا آنقدر زنده باشد که این جشن باشکوه را ببیند و این به صورت یک تعارف و سنتی بسیار زیبا درآمد که وقتی به هم می رسیدند، بگویند 120 سال زنده باشی.
حالا من هم براتون آرزو مي كنم كه انشاا... 120 سال زنده باشين!
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی